Rak pęcherza moczowego
Informacje ogólne
Rak pęcherza moczowego powstaje, kiedy komórki pęcherza moczowego (jamistego narządu o elastycznych ścianach zbudowanych z tkanki mięśniowej, znajdującego się w miednicy) zaczynają mnożyć się w niekontrolowany sposób. Coraz większe ilości tworzących się komórek mogą uformować guz i spowodować przerzuty do innych części ciała.
Główną funkcją pęcherza jest gromadzenie moczu przed jego wydaleniem z organizmu. Mocz jest wytwarzany przez nerki, a następnie spływa do pęcherza przez moczowody. Podczas oddawania moczu mięśnie pęcherza kurczą się, a mocz jest wypychany przez cewkę moczową.
Ściany pęcherza moczowego są zbudowane z kilku warstw składających się różnych rodzajów komórek.
Większość przypadków raka pęcherza moczowego pojawia się w najgłębiej położonej warstwie wyścielającej pęcherz, zwanej nabłonkiem dróg moczowych lub nabłonkiem przejściowym. W miarę wrastania zmian nowotworowych w lub przez kolejne warstwy ściany pęcherza moczowego, choroba staje się bardziej zaawansowana i może być trudniejsza do wyleczenia.
Po pewnym czasie nowotwór może rozwinąć się poza ścianami pęcherza moczowego i objąć pobliskie struktury, naciekając sąsiadujące węzły chłonne lub utworzyć przerzuty w innych częściach organizmu.
Rodzaje raka pęcherza moczowego
Zdecydowanie najczęściej spotykanym rodzajem nowotworu złośliwego pęcherza moczowego jest:
- Rak urotelialny (zwany również rakiem przejściowokomórkowym), czyli nowotwór złośliwy, który rozwija się w komórkach nabłonka uroterialnego, wyścielających wewnętrzną powierzchnię pęcherza moczowego.
Istnieje również kilka innych rodzajów nowotworów złośliwych, które mogą powstawać w pęcherzu moczowym; są one jednak spotykane znacznie rzadziej. Należą do nich:
- Rak płaskonabłonkowy, stanowiący bardzo inwazyjny rodzaj nowotworu złośliwego.
- Gruczolakorak, czyli rodzaj nowotworu złośliwego, którego komórki mają wiele cech wspólnych z komórkami tworzącymi gruczoły, z których rozwija się rak jelita grubego. Niemal wszystkie gruczolakoraki pęcherza moczowego są inwazyjne.
- Rak drobnokomórkowy, czyli nowotwór złośliwy wywodzący się z komórek przypominających komórki nerwowe, zwanych komórkami neuroendokrynnymi. Nowotwory te często charakteryzują się szybkim wzrostem i zazwyczaj wymagają leczenia chemioterapią, jak ta zastosowana w przypadku raka drobnokomórkowego płuca.
- Mięsak, czyli rzadko spotykany rodzaj nowotworu złośliwego, który powstaje w komórkach mięśniowych pęcherza moczowego.
Czynniki ryzyka
Istnieje kilka czynników ryzyka zwiększających prawdopodobieństwo wystąpienia raka pęcherza moczowego. Niektóre z nich można kontrolować, na przykład poprzez stosowanie zdrowszej diety, ale na inne pacjent nie ma wpływu – na przykład na swoją płeć lub wiek. Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na raka pęcherza moczowego obejmują:
- Palenie tytoniu
- Narażenie na szkodliwe czynniki w miejscu pracy
- Przyjmowanie określonych leków lub suplementów ziołowych
- Arsen w wodzie pitnej
- Przyjmowanie niewystarczającej ilości płynów
- Wiek
- Płeć
- Przewlekłe podrażnienie i infekcje pęcherza moczowego
- Rak pęcherza moczowego lub inny rak urotelialny w wywiadzie
- Wady wrodzone pęcherza moczowego
- Czynniki genetyczne i obciążający wywiad rodzinny
- Wcześniejsze poddanie się chemioterapii lub radioterapii
Oznaki i objawy
- Krwiomocz
- Zmiany funkcjonowania pęcherza moczowego lub objawy podrażnienia
- Potrzeba częstszego niż zwykle oddawania moczu
- Ból lub uczucie pieczenia podczas oddawania moczu
- Uczucie natychmiastowej potrzeby oddania moczu, nawet jeżeli pęcherz nie jest wypełniony
- Problemy podczas oddawania moczu lub słaby strumień moczu
- Niemożność oddania moczu
- Ból dolnej części pleców po jednej stronie
- Utrata łaknienia i spadek masy ciała
- Uczucie zmęczenia lub osłabienia
- Obrzęk stóp
- Ból kostny
Rokowanie
Wskaźniki przeżywalności w przypadku raka pęcherza moczowego są ściśle związane ze stadium choroby w momencie diagnozy; zaobserwowano stopniowy spadek szans pacjenta na przeżycie w miarę postępowania nowotworu. Wskaźnik 5-letniego przeżycia względnego pacjentów w I stadium nowotworu złośliwego pęcherza moczowego wynosi około 88%, w II stadium – około 63%, a w III stadium – około 50%.
Rak pęcherza moczowego, który rozprzestrzenił się na inne części ciała jest często trudny do wyleczenia. IV stadium raka pęcherza moczowego pozwala na przeżycie 5 lub więcej lat w około 15% przypadków. Niemniej jednak często dostępne są możliwości leczenia pacjentów również na tym etapie zaawansowania choroby.
Diagnostyka raka pęcherza moczowego
UWAGA: WCZESNE WYKRYCIE RAKA JEST KLUCZOWE – POSTAWIENIE PRAWIDŁOWEJ DIAGNOZY WE WCZESNYM STADIUM, PRZED ROZROŚNIĘCIEM LUB ROZPRZESTRZENIENIEM SIĘ ZMIAN, ZWIĘKSZA SZANSE NA SKUTECZNE LECZENIE. W PRZYPADKU WYSTĘPOWANIA PRZERZUTÓW LECZENIE STAJE SIĘ TRUDNIEJSZE, A OGÓLNE SZANSE PACJENTA NA PRZEŻYCIE SĄ O WIELE NIŻSZE.
Stan wiedzy
Istnieją różne techniki diagnozowania raka pęcherza moczowego, takie jak cystoskopia, biopsja, cytologia osadu moczu czy badania obrazowe, na przykład tomografia komputerowa. Jednakże niektóre z tych badań mogą być dla pacjenta stresujące lub wręcz szkodliwe. Konieczne jest więc opracowanie nowych metod.