OncoOVARIAN Dx – test służący do diagnostyki raka jajnika

Informacje ogólne

OncoOVARIAN Dx to rozwiązanie innowacyjne, nieinwazyjne, precyzyjne i opłacalne, którego skuteczność została już potwierdzona, zarówno w rozpoznawaniu raka jajnika, jak i w diagnostyce potwierdzającej. Stanowi ono dodatkową pomoc przy niejednoznacznych wynikach diagnostyki obrazowej, co pozwala zmniejszyć liczbę niepotrzebnych biopsji, którym muszą poddawać się pacjentki.

OncoOVARIAN Dx bazuje na obliczaniu wyników uzyskanych z kilku biomarkerów pacjentki (głównie markerów nowotworowych, ale z uwzględnieniem informacji klinicznej).

 

 

Click here to download the brochure in PDF format.

 

Markery nowotworowe

Markery nowotworowe to substancje uwalniane przez komórki nowotworowe, które pojawiają się w krwiobiegu i innych płynach ustrojowych, a które wykorzystuje się w rozpoznawaniu choroby, ustalaniu rokowania i monitorowaniu leczenia.

Markery nowotworowe w większości nie są specyficzne dla określonego typu nowotworu, a różnice pomiędzy zmianami łagodnymi i złośliwymi mają charakter ilościowy (na przykład pacjenci z nowotworami nabłonkowymi mają zazwyczaj znacznie wyższe poziomy tych markerów niż pacjenci, u których nie występują nowotwory złośliwe).

Obecnie dobrze znanych jest ponad 20 substancji uważanych powszechnie za markery nowotworowe. Należą do nich: PSA – związany z rakiem gruczołu krokowego, CA 15.3 – związany z rakiem piersi, CA 125 i HE4 – związane z rakiem jajnika, CEA i CA 19.9 – związane z różnymi rodzajami nowotworów przewodu pokarmowego (rakiem jelita grubego, żołądka i trzustki) oraz NSE i ProGRP – związane z rakiem płuca.

Niemniej jednak, istnieją różnorodne czynniki, które mogą wpłynąć na wiarygodność badania markerów nowotworowych, zwiększając ich stężenie przy braku występowania nowotworów złośliwych. Główną przyczyną w tym przypadku są choroby łagodne, a także kwestie natury technicznej i inne czynniki.

W związku z tym, Komisja ds. Biomarkerów Nowotworowych przy Hiszpańskim Towarzystwie Biochemii Klinicznej i Patologii Molekularnej ustaliła kryteria barcelońskie, czyli 4 kryteria pomagające trafnie rozróżnić i ocenić wyniki badań markerów nowotworowych, a także ograniczyć występowanie wyników fałszywie dodatnich. Kryteria te obejmują:

  1. Poziomy markerów nowotworowych w surowicy.
  2. Wykluczenie łagodnych patologii poprzez eliminację głównego źródła wyników fałszywie dodatnich.
  3. Badania kontrolne w przypadku umiarkowanych poziomów markerów nowotworowych (sytuacja niejasna/nierozstrzygnięta).
  4. Kwestie natury technicznej.

Pomiary statystyczne w testach diagnostycznych

Rutynowe korzystanie z markerów nowotworowych niestety wiąże się także z innymi problemami, takimi jak niska czułość na wczesnym etapie choroby czy brak markerów specyficznych dla danego nowotworu złośliwego. Lepsze rezultaty można uzyskać łącząc co najmniej dwa markery nowotworowe, szczególnie w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.

W tym zakresie, kombinacja kilku markerów nowotworowych – a także uwzględnienie w obliczeniach informacji zawartych w karcie pacjenta – przy zastosowaniu złożonych algorytmów z wieloma zmiennymi zapewnia większą czułość i swoistość badania. To właśnie dlatego opracowaną przez nas metodę określiliśmy mianem algorytmu MBDAA (Multi-Biomarker Disease Activity Algorithm), czyli algorytmu określającego aktywność choroby na podstawie szeregu biomarkerów.

Czułość badania diagnostycznego oznacza procent poprawnie zidentyfikowanych wyników prawdziwie dodatnich, a swoistość oznacza procent prawidłowo sklasyfikowanych wyników prawdziwie ujemnych. Obie zmienne są ściśle ze sobą powiązane i dają wyobrażenie o precyzyjności testu.

Czułość testu, który poprawnie określa wszystkie wyniki prawdziwie dodatnie jako dodatnie, ale daje wiele wyników fałszywie ujemnych, będzie wynosiła 100%, jednak jego swoistość będzie niska. Czułość mierzy na przykład liczbę guzów złośliwych poprawnie określonych jako złośliwe, podczas gdy swoistość mierzy liczbę guzów łagodnych poprawnie określonych jako łagodne. Wysoka czułość oznacza zatem mniejszą liczbę nowotworów złośliwych uznanych za łagodne, a wysoka swoistość – mniejszą liczbę guzów łagodnych uznanych za złośliwe.

Ponadto, wartość predykcyjna dodatnia (PPV) to liczba wyników prawdziwie dodatnich, poprawnie określona wśród wszystkich wyników dodatnich. Wartość PPV testu z wieloma wynikami fałszywie dodatnimi będzie niska. Natomiast wartość predykcyjna ujemna (NPV) to liczba wyników prawdziwie ujemnych, poprawnie określona wśród wszystkich wyników ujemnych. Wysoka wartość NPV badania oznacza, że bardzo mała liczba wyników prawdziwie dodatnich została niepoprawnie zidentyfikowana jako wyniki ujemne.

Wszystkie te różne wartości można przedstawić razem na wykresie zwanym krzywą charakterystyki roboczej odbiorcy (ang. Receiving Operator Curve, ROC). Im lepsze wyniki, tym krzywa znajduje się bliżej lewego górnego rogu wykresu (punktu, w którym czułość i swoistość osiągają 100%).

Krzywe charakterystyki roboczej odbiorcy ROC

Krzywa ROC testu OncoOVARIAN Dx, bazującego na połączonych wynikach badań markerów nowotworowych AFP, β-hCG, CA 19.9, CA 125, CEA i HE4, aa także informacjach o chorobach współistniejących i innych danych uzyskanych u 4520 przebadanych pacjentek, a następnie sprecyzowanego dodatkowymi badaniami, ukazuje bardzo interesujące możliwości diagnostyczne: czułość wynoszącą 93,5% i swoistość wynoszącą 94,3%.

Typ histologiczny

Test OncoOVARIAN Dx pozwala także na trafne określenie typu histologicznego choroby, czyli na rozróżnienie pomiędzy nowotworami nabłonkowymi, guzami zarodkowymi i guzami sznurów płciowych lub podścieliska.

Zasada działania

Podobnie jak wszystkie testy MBDAA marki Bioprognos, test OncoOVARIAN Dx jest dostępny na naszej bezpiecznej platformie chmurowej po uprzednim uzyskaniu prawa dostępu. Jako rozwiązanie chmurowe, test został zaprojektowany tak, by można było korzystać z niego na zasadzie „oprogramowanie jako usługa” (SaaS), co oznacza, że niepotrzebna jest instalacja, serwis ani okresowe aktualizacje wprowadzające poprawki do programu, a całkowity koszt użytkowania jest niski.

Dzięki temu lekarze i technicy laboratoryjni muszą jedynie wypełnić formularz danymi uzyskanymi uprzednio od pacjentów (informacjami dotyczącymi danych osobowych, chorób w rodzinie, statusu menopauzalnego, chorób współistniejących, ogólnej biochemii krwi, wyników tomografii komputerowej lub badania ultrasonograficznego, przyjmowanych leków i wcześniejszych zabiegach), a następnie kliknąć przycisk „Wyślij” w celu uzyskania oceny ryzyka wystąpienia raka jajnika.

Formularz zamówienia

Żeby uprościć proces, lekarze mogą w szybki i łatwy sposób pobrać i wypełnić formularz zamówienia testu OncoOVARIAN Dx wszystkimi wymaganymi informacjami w celu przeprowadzenia jak najtrafniejszej oceny ryzyka.

lung-cancer-report-sample

Pobierz formularz zamówienia OncoOVARIAN Dx w formacie PDF.

Sprawozdanie z wyników badań

Po wprowadzeniu danych pacjentki, test OncoOVARIAN Dx pokazuje wyniki na oddzielnym ekranie, który można przekonwertować do formatu PDF, a następnie pobrać lub przesłać pocztą elektroniczną.

Pobierz sprawozdanie w formacie PDF.

Sprawozdanie składa się z dwóch głównych części: informacji o pacjencie i wyniku. W części pierwszej znajdują się wszystkie uprzednio wprowadzone dane pacjenta w formie historii choroby. Część druga zawiera wyniki, które wskazują czy poziomy markerów nowotworowych pozostają w normie, ryzyko ze wskaźnikiem pokazującym prawdopodobieństwo wystąpienia u pacjentki raka jajnika, uwagi, które tworzone są w sposób dynamiczny, aby ułatwić lekarzom i pracownikom służby zdrowia zrozumienie, w jaki sposób można wykryć wyniki fałszywie dodatnie (takie jak poziomy markerów nowotworowych sugerujące obecność raka, ale – przy uwzględnieniu wszystkich innych zmiennych, chorób współistniejących lub nałogu palenia – nieodpowiadające schorzeniom złośliwym) oraz wnioski z zaleceniami przebadania pacjentki ponownie za rok (w przypadku niskiego ryzyka) lub za 4 tygodnie (w przypadku umiarkowanego ryzyka, tj. w przypadkach, w których poziomy markerów nowotworowych znajdują się powyżej normy, ale nie wskazują jednoznacznie na wysokie ryzyko).

Należy pamiętać, że sprawozdanie z wyników badań ukierunkowane jest wyłącznie na pracowników służby zdrowia, a nie pacjentki, ponieważ zostało on zaprojektowane jako „narzędzie pomagające pracownikom służby zdrowia w rozpoznaniu raka jajnika”. Sprawozdanie jest również certyfikowane DEKLARACJĄ ZGODNOŚCI CE (Dyrektywa Rady 93/42/EWG dotycząca wyrobów medycznych, klasa I, zasada 12).

Deklaracja zgodności CE

Od 12 kwietnia 2017 roku (kiedy to na rynek weszła wersja 1.0), test OncoOVARIAN Dx posiada deklarację zgodności CE, potwierdzającą spełnianie przez niego najwyższych wymogów dotyczących bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony przyrody.

Pobierz deklarację zgodności CE testu OncoOVARIAN Dx w formacie PDF.

Deklaracja ta poświadcza także, że test OncoOVARIAN Dx może być sprzedawany bez ograniczeń na całym terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

Istnieją ponadto dwie główne korzyści, które oznakowanie CE gwarantuje przedsiębiorstwom i konsumentom w EOG:

  • Przedsiębiorstwa wiedzą, że produkty posiadające oznakowanie CE mogą być sprzedawane w EOG.
  • Konsumenci na całym terenie EOG mogą cieszyć się takim samym poziomem zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony przyrody.

Inne badania obecne na rynku

Opracowano różne metody mające na celu postawienie wczesnej diagnozy, w tym stosowanie markera nowotworowego CA 125, którego wyniki nie są jednak zadowalające. Marker ten cechuje niska czułość we wczesnym stadium i wysoki procent wyników fałszywie dodatnich u kobiet w okresie przedmenopauzalnym.

Od kilku lat szacunkowe poziomy HE4, nowego markera nowotworowego, oferują większą czułość we wczesnym stadium, a także większą swoistość.

Test ROMA (Risk of Ovarian Malignancy Algorithm), czyli algorytm oceny ryzyka wystąpienia złośliwego raka jajnika, uwzględnia wyniki markerów CA125, HE4 i status menopauzalny pacjentki. Te trzy zmienne i niska złożoność obliczeniowa mają pomóc lekarzom w rozpoznaniu raka jajnika.

Kolejna metoda dążyła do ulepszenia procesu stawiania wczesnej diagnozy łącząc dane dotyczące markera CA125 i cech guza jajnika zaobserwowanych podczas badania ultrasonograficznego, co zaowocowało stworzeniem testu RMI (Risk of Malignancy Index for Ovarian Cancer), czyli wskaźnika ryzyka obecności nowotworowej zmiany złośliwej na jajniku.

Oba testy są pomocne w rozpoznawaniu guzów w obrębie jamy brzusznej, a także w monitorowaniu leczenia. Oba można jednak jeszcze znacznie ulepszyć, gdyż test ROMA nie uwzględnia wieku pacjentki ani chorób współistniejących, a RMI nie korzysta z HE4, najlepszego obecnie markera nowotworowego stosowanego w rozpoznawaniu raka jajnika, obok innych zmiennych, które zostały uznane za istotne i uwzględnione w OncoOVARIAN Dx.

Porównanie krzywych ROC dla CA125, HE4 oraz testów ROMA, RMI i OncoOVARIAN Dx wygląda następująco:

Amerykańska firma biotechnologiczna Vermillion (NasdaqCM: VRML) opracowała test OVA1, aby pomóc lekarzom w podejmowaniu trafnych decyzji odnośnie do leczenia pacjentek z guzami w obrębie miednicy i unikaniu niepotrzebnych zabiegów chirurgicznych.

Test OVA1 bazuje na 5 biomarkerach występujących w surowicy, takich jak apolipoproteina A1, β2-mikroglobulina, CA 125, prealbumina i transferyna, a jego ogólna efektywność jest większa niż w przypadku testów ROMA i RMI, ale mniejsza niż w przypadku testu OncoOVARIAN Dx. Porównanie krzywych ROC dla testów OVA1 i OncoOVARIAN Dx wygląda następująco:

Zastosowanie i przeznaczenie testu OncoOVARIAN Dx

Test OncoOVARIAN Dx został opracowany, aby:

  • Pomóc w diagnozowaniu pacjentek z grupy wysokiego ryzyka (kobiety po 40. roku życia, z obciążonym wywiadem rodzinnym w kierunku raka jajnika lub raka piersi);
  • Potwierdzić lub wykluczyć złośliwość zmian wykrytych podczas wcześniejszych badań, takich jak tomografia komputerowa czy ultrasonografia, dzięki wyższej czułości i swoistości niż w przypadku diagnostyki obrazowej;
  • Pomóc lekarzom przewidzieć aktywność nowotworu i jego odpowiedź na leczenie, a także określić szanse pacjentki na powrót do zdrowia;
  • Ułatwić podejmowanie decyzji dotyczących leczenia (takich jak zalecenie immunoterapii po operacji i/lub radioterapii), monitorowanie leczenia (lekarze mogą wykorzystać zmiany w obecności lub poziomie jednego lub kilku markerów nowotworowych, żeby ocenić reakcję raka na leczenie) oraz przewidywanie lub monitorowanie nawrotów (zwracanie uwagi na zmiany liczby markerów nowotworowych może stanowić część planu leczenia uzupełniającego oraz może pomóc wykryć nawrót choroby wcześniej niż w przypadku innych metod).

Publikacje

Publikacje źródłowe

  1. Molina, R., Auge J. M., Escudero J. M., Filella X., Foj, L., Torné A., Lejarcegui J., Pahisa J. “HE4 a novel tumour marker for ovarian cancer: comparison with CA 125 and ROMA algorithm in patients with gynaecological diseases.” Tumour Biol, 2011. 32(6): p. 1087-95. PMCID: PMC3195682
  2. Santotoribio J.D., Garcia-de la Torre A., Cañavate-Solano C., Arce-Matute F., Sanchez-del Pino M.J., Perez-Ramos S. “Cancer antigens 19.9 and 125 as tumor markers in patients with mucinous ovarian tumors.” EJGO European Journal of Gynaecological Oncology. PMID: 27048105
  3. Shaikh N. A., Memon F., Samo R. P. “Tumor markers; efficacy of CA-125, CEA, AFP and Beta-HCG. An institutional based descriptive & prospective study in diagnosis of ovarian malignancy.” Professional Med J 2014;21(4):621-627. PDF
  4. Sørensen S. S., Mosgaard B. J. “Combination of CA 125 and CEA can improve ovarian cancer diagnosis.” DANISH MEDICAL BULLETIN. Dan Med Bul 2011;58(11):A4331. November 2011. PDF
  5. Molina R., Filella X., Trapé J., Augé J. M., Barco A., Cañizares F., Colomer A., Fernandez A., Gaspar M. J., Martinez-Peinado A., Pérez L., Sánchez M., Escudero J. M. (2013). “Principales causas de falsos positivos en los resultados de marcadores tumorales en suero.” Sociedad Española de Bioquímica Clínica y Patología Molecular. Comisión de Marcadores Biológicos del Cáncer. PDF

Publikacje powiązane

  1. Abbas, A. M., et al., A new scoring model for characterization of adnexal masses based on two-dimensional gray-scale and colour Doppler sonographic features. Facts Views Vis Obgyn, 2014. 6(2): p. 68-74. PMCID: PMC4086018
  2. Akturk, E., et al., Comparison of four malignancy risk indices in the detection of malignant ovarian masses. J Gynecol Oncol, 2011. 22(3): p. 177-82. PMCID: PMC3188716
  3. Anton, C., et al., A comparison of CA125, HE4, risk ovarian malignancy algorithm (ROMA), and risk malignancy index (RMI) for the classification of ovarian masses. Clinics (Sao Paulo), 2012. 67(5): p. 437-41. PMCID: PMC3351260
  4. Antovska, V. and M. Trajanova, An original risk of ovarian malignancy index and its predictive value in evaluating the nature of ovarian tumour. Southern African Journal of Gynaecological Oncology, 2015. 7(2): p. 52-59. PDF
  5. Barber, E. L., et al., A preoperative personalized risk assessment calculator for elderly ovarian cancer patients undergoing primary cytoreductive surgery. Gynecol Oncol, 2015. 139(3): p. 401-6. DOI: 10.1016/j.ygyno.2015.09.080
  6. Bristow, R. E., et al., A model for predicting surgical outcome in patients with advanced ovarian carcinoma using computed tomography. Cancer, 2000. 89(7): p. 1532-40. PMID: 11013368
  7. Duffy, M. J. (2010). “Clinical Utility of Tumor Markers: What the Guidelines Recommend.” Journal of Laboratory Diagnostics 46(3): 281-291. PDF
  8. Duffy, M. J. and P. McGing (2010). Guidelines for the use of tumour markers. PDF
  9. Eagle, K. and J.A. Ledermann, Tumor Markers in Ovarian Malignancies. Oncologist, 1997. 2(5): p. 324-329. PDF
  10. G, S., et al., Guidelines for Use of Biomarkers in Gynecological Cancer: 2012, in Gynecological Cancer. 2012, European Group of Tumor Markers (EGTM). PDF
  11. Hasholzner, U., et al., Significance of the tumour markers CA 125 II, CA 72-4, CASA and CYFRA 21-1 in ovarian carcinoma. Anticancer Res, 1994. 14(6B): p. 2743-6. PubMed: 7532929
  12. JW, P., et al., Four risk of malignancy indices in evaluation of pelvic masses. Korean J Obstet Gynecol., 2012. 55(9): p. 636-643. PDF
  13. Kaijser, J., et al., Improving strategies for diagnosing ovarian cancer: a summary of the International Ovarian Tumor Analysis (IOTA) studies. Ultrasound Obstet Gynecol, 2013. 41(1): p. 9-20. DOI: 10.1002/uog.12323
  14. Karlsen, M. A., et al., A novel diagnostic index combining HE4, CA125 and age may improve triage of women with suspected ovarian cancer – An international multicenter study in women with an ovarian mass. Gynecol Oncol, 2015. 138(3): p. 640-6. DOI: 10.1016/j.ygyno.2015.06.021
  15. Kim, Y. W., et al., Multiplexed bead-based immunoassay of four serum biomarkers for diagnosis of ovarian cancer. Oncol Rep, 2012. 28(2): p. 585-91. DOI: 10.1371/journal.pone.0044960
  16. Lawicki, S., et al., The plasma concentration of VEGF, HE4 and CA125 as a new biomarkers panel in different stages and sub-types of epithelial ovarian tumors. J Ovarian Res, 2013. 6(1): p. 45. PMCID: PMC3706238
  17. Li, A., New biomarkers for ovarian cancer: OVA1 and ROMA in diagnosis. 2012. DOC
  18. Mayeux, R. (2004). “Biomarkers: potential uses and limitations.” NeuroRx 1(2): 182-188. DOI: 10.1602/neurorx.1.2.182
  19. Medicine, T. A. f. c. B. L. (2013). RECOMMENDATIONS AS A RESULT OF THE ACB NATIONAL AUDIT ON TUMOUR MARKER SERVICE PROVISION. PDF
  20. Moore, R. G., et al., A novel multiple marker bioassay utilizing HE4 and CA125 for the prediction of ovarian cancer in patients with a pelvic mass. Gynecol Oncol, 2009. 112(1): p. 40-6. PMCID: PMC3594094
  21. Moore, R. G., et al., Comparison of a novel multiple marker assay vs the Risk of Malignancy Index for the prediction of epithelial ovarian cancer in patients with a pelvic mass. Am J Obstet Gynecol, 2010. 203(3): p. 228 e1-6. DOI: 10.1016/j.ajog.2010.03.043
  22. Novakovic, S. (2004). “Tumor markers in clinical oncology.” Radiology and Oncology 38(2). PDF
  23. P, I. and P. N, Evaluation of Four Risk of Malignancy Indices (RMI) in the Preoperative Diagnosis of Ovarian Malignancy at Rajavithi Hospital. Thai Journal of Obstetrics and Gynaecology, 2013. 21: p. 163-175. PDF
  24. Perez, E. O. and M. I. Aceituno Azaustre (2014). “Utilidad clínica de los marcadores tumorales.” Revista Médica de JAÉN(4): 2-12. PDF
  25. Perkins, G. L., E. D. Slater, G. K. Sanders and J. G. Prichard (2003). “Serum Tumor Markers.” American Family Physician 68(6): 1075 – 1082. PDF
  26. Pinsky, P. F., et al., Potential effect of the Risk of Ovarian Cancer Algorithm (ROCA) on the mortality outcome of the Prostate, Lung, Colorectal and Ovarian (PLCO) trial. Int J Cancer, 2013. 132(9): p. 2127-33. DOI: 10.1002/ijc.27909
  27. Pitta Dda, R., et al., Symptoms, CA125 and HE4 for the preoperative prediction of ovarian malignancy in Brazilian women with ovarian masses. BMC Cancer, 2013. 13: p. 423. DOI: 10.1186/1471-2407-13-423
  28. Rein, B. J., et al., Potential markers for detection and monitoring of ovarian cancer. J Oncol, 2011. 2011: p. 475983. DOI: 10.1155/2011/475983
  29. Sayasneh, A., et al., Evaluating the risk of ovarian cancer before surgery using the ADNEX model: a multicentre external validation study. Br J Cancer, 2016. 115(5): p. 542-8. DOC
  30. Schmidt, C., CA-125: a biomarker put to the test. J Natl Cancer Inst, 2011. 103(17): p. 1290-1. DOI: 10.1093/jnci/djr344
  31. Sharma, S. (2009). “Tumor markers in clinical practice: General principles and guidelines.” Indian J Med Paediatr Oncol 30(1): 1-8. PMCID: PMC2902207
  32. Skates, S. J., Ovarian cancer screening: development of the Risk of Ovarian Cancer Algorithm (ROCA) and ROCA screening trials. Int J Gynecol Cancer, 2012. 22 Suppl 1: p. S24-6. PMCID: PMC3572791
  33. Sladkevicius, P. and L. Valentin, Intra- and interobserver agreement when describing adnexal masses using the International Ovarian Tumor Analysis terms and definitions: a study on three-dimensional ultrasound volumes. Ultrasound Obstet Gynecol, 2013. 41(3): p. 318-27. DOI: 10.1002/uog.12289
  34. Soletormos, G., et al., Clinical Use of Cancer Biomarkers in Epithelial Ovarian Cancer: Updated Guidelines From the European Group on Tumor Markers. Int J Gynecol Cancer, 2016. 26(1): p. 43-51. DOI: 10.1097/IGC.0000000000000586
  35. Sturgeon, C. (2002). “Practice guidelines for tumor marker use in the clinic.” Clin Chem 48(8): 1151-1159. PMID: 12142367
  36. Sturgeon, C. M., B. R. Hoffman, D. W. Chan, S. L. Ch’ng, E. Hammond, D. F. Hayes, L. A. Liotta, E. F. Petricoin, M. Schmitt, O. J. Semmes, G. Soletormos, E. van der Merwe, E. P. Diamandis and B. National Academy of Clinical (2008). “National Academy of Clinical Biochemistry Laboratory Medicine Practice Guidelines for use of tumor markers in clinical practice: quality requirements.” Clin Chem 54(8). DOI: 10.1373/clinchem.2007.094144
  37. Timmerman, D., et al., Ovarian cancer prediction in adnexal masses using ultrasound-based logistic regression models: a temporal and external validation study by the IOTA group. Ultrasound Obstet Gynecol, 2010. 36(2): p. 226-34. DOI: 10.1002/uog.7636
  38. Trape, J., R. Molina, F. Sant, J. Montesinos, A. Arnau, J. Franquesa, R. Blavia, E. Martin, E. Marquilles, D. Perich, C. Perez, J. M. Roca, M. Domenech, J. Lopez and J. M. Badal (2012). “Diagnostic accuracy of tumour markers in serous effusions: a validation study.” Tumour Biol 33(5): 1661-1668. DOI: 10.1007/s13277-012-0422-3
  39. Trapé Pujol, J. and R. Molina Porto (2006). “Aspectos generales de los marcadores tumorales.” JANO 1620: 45-48. PDF
  40. Van Calster, B., et al., Practical guidance for applying the ADNEX model from the IOTA group to discriminate between different subtypes of adnexal tumors. Facts Views Vis Obgyn, 2015. 7(1): p. 32-41. PMCID: PMC4402441
  41. Yamamoto, Y., et al., Comparison of 4 Risk-of-Malignancy Indexes in the Preoperative Evaluation of Patients With Pelvic Masses: A Prospective Study. Clinical Ovarian & Other Gynecologic Cancer 2014. 7(1): p. 8-12. DOI: 10.1016/j.cogc.2014.11.001
  42. Yoruk, P., et al., Comparison of the risk of malignancy index and self-constructed logistic regression models in preoperative evaluation of adnexal masses. J Ultrasound Med, 2008. 27(10): p. 1469-77. PDF
  43. Yoshida, A., et al., Comparing the Copenhagen Index (CPH-I) and Risk of Ovarian Malignancy Algorithm (ROMA): Two equivalent ways to differentiate malignant from benign ovarian tumors before surgery? Gynecol Oncol, 2016. 140(3): p. 481-5. DOI: 10.1016/j.ygyno.2016.01.023

 

<<< Powrót