OncoLUNG Dx – test służący do diagnostyki raka płuca

Informacje ogólne

Test OncoLUNG Dx to rozwiązanie innowacyjne, nieinwazyjne, precyzyjne i opłacalne, którego skuteczność została już potwierdzona zarówno w rozpoznawaniu raka płuca, jak i w diagnostyce potwierdzającej. Stanowi on dodatkową pomoc przy niejednoznacznych wynikach diagnostyki obrazowej, co pozwala zmniejszyć liczbę niepotrzebnych biopsji, którym muszą się poddawać pacjenci. Może mieć także zastosowanie w badaniach przesiewowych, ustalaniu rokowania i wykrywaniu nawrotów choroby.

OncoLUNG Dx bazuje na obliczaniu wyników uzyskanych z kilku biomarkerów pacjenta (głównie markerów nowotworowych, ale z uwzględnieniem informacji klinicznej).

 

 

Click here to download the brochure in PDF format.

 

Markery nowotworowe

Markery nowotworowe to substancje uwalniane przez komórki nowotworowe, które pojawiają się w krwiobiegu i innych płynach ustrojowych, a które wykorzystuje się w rozpoznawaniu choroby, ustalaniu rokowania i monitorowaniu leczenia.

Markery nowotworowe w większości nie są specyficzne dla określonego typu nowotworu, a różnice pomiędzy zmianami łagodnymi i złośliwymi mają charakter ilościowy (na przykład pacjenci z nowotworami nabłonkowymi mają zazwyczaj znacznie wyższe poziomy tych markerów niż pacjenci, u których nie występują nowotwory złośliwe).

Obecnie dobrze znanych jest ponad 20 substancji uważanych powszechnie za markery nowotworowe. Należą do nich: PSA – związany z rakiem gruczołu krokowego, CA 15.3 – związany z rakiem piersi, CA 125 i HE4 – związane z rakiem jajnika, CEA i CA 19.9 – związane z różnymi rodzajami nowotworów przewodu pokarmowego (rakiem jelita grubego, żołądka i trzustki) oraz NSE i ProGRP – związane z rakiem płuca.

Niemniej jednak, istnieją różnorodne czynniki, które mogą wpłynąć na wiarygodność badania markerów nowotworowych, zwiększając ich stężenie przy braku występowania nowotworów złośliwych. Główną przyczyną w tym przypadku są choroby łagodne, a także kwestie natury technicznej i inne czynniki.

W związku z tym, Komisja ds. Biomarkerów Nowotworowych przy Hiszpańskim Towarzystwie Biochemii Klinicznej i Patologii Molekularnej ustaliła kryteria barcelońskie, czyli 4 kryteria pomagające trafnie rozróżnić i ocenić wyniki badań markerów nowotworowych, a także ograniczyć występowanie wyników fałszywie dodatnich. Kryteria te obejmują:

  1. Poziomy markerów nowotworowych w surowicy.
  2. Wykluczenie łagodnych patologii poprzez eliminację głównego źródła wyników fałszywie dodatnich.
  3. Badania kontrolne w przypadku umiarkowanych poziomów markerów nowotworowych (sytuacja niejasna/nierozstrzygnięta).
  4. Kwestie natury technicznej.

Pomiary statystyczne w testach diagnostycznych

Rutynowe korzystanie z markerów nowotworowych niestety wiąże się także z innymi problemami, takimi jak niska czułość na wczesnym etapie choroby czy brak markerów specyficznych dla danego nowotworu złośliwego. Lepsze rezultaty można uzyskać łącząc co najmniej dwa markery nowotworowe, szczególnie w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.

W tym zakresie, kombinacja kilku markerów nowotworowych – a także uwzględnienie w obliczeniach informacji zawartych w karcie pacjenta – przy zastosowaniu złożonych algorytmów z wieloma zmiennymi zapewnia większą czułość i swoistość badania. To właśnie dlatego opracowaną przez nas metodę określiliśmy mianem algorytmu MBDAA (Multi-Biomarker Disease Activity Algorithm), czyli algorytmu określającego aktywność choroby na podstawie szeregu biomarkerów.

Czułość badania diagnostycznego oznacza procent poprawnie zidentyfikowanych wyników prawdziwie dodatnich, a swoistość oznacza procent prawidłowo sklasyfikowanych wyników prawdziwie ujemnych. Obie zmienne są ściśle ze sobą powiązane i dają wyobrażenie o precyzyjności testu.

Czułość testu, który poprawnie określa wszystkie wyniki prawdziwie dodatnie jako dodatnie, ale daje wiele wyników fałszywie ujemnych, będzie wynosiła 100%, jednak jego swoistość będzie niska. Czułość mierzy na przykład liczbę guzów złośliwych poprawnie określonych jako złośliwe, podczas gdy swoistość mierzy liczbę guzów łagodnych poprawnie określonych jako łagodne. Wysoka czułość oznacza zatem mniejszą liczbę nowotworów złośliwych uznanych za łagodne, a wysoka swoistość – mniejszą liczbę guzów łagodnych uznanych za złośliwe.

Ponadto, wartość predykcyjna dodatnia (PPV) to liczba wyników prawdziwie dodatnich poprawnie określonych wśród wszystkich wyników dodatnich. Wartość PPV testu z wieloma wynikami fałszywie dodatnimi będzie niska. Natomiast wartość predykcyjna ujemna (NPV) to liczba wyników prawdziwie ujemnych poprawnie określonych wśród wszystkich wyników ujemnych. Wysoka wartość NPV badania oznacza, że bardzo mała liczba wyników prawdziwie dodatnich została niepoprawnie zidentyfikowana jako wyniki ujemne.

Wszystkie te różne wartości można przedstawić razem na wykresie zwanym krzywą charakterystyki roboczej odbiorcy (ang. Receiving Operator Curve, ROC). Im lepsze wyniki, tym krzywa znajduje się bliżej lewego górnego rogu wykresu (punktu, w którym czułość i swoistość osiągają 100%).

Krzywe charakterystyki roboczej odbiorcy ROC

Krzywa ROC testu OncoLUNG Dx, bazującego na połączonych wynikach badań markerów nowotworowych CA 15.3, CEA, CYFRA 21-1, NSE, SCC i ProGRP, a także informacjach o chorobach współistniejących i innych danych uzyskanych u 4296 przebadanych pacjentów, a następnie sprecyzowanego dodatkowymi badaniami, ukazuje bardzo interesujące możliwości diagnostyczne: czułość wynoszącą 93,5% i swoistość wynoszącą 96,2%.

Typy i podtypy histologiczne

Test OncoLUNG Dx pozwala także na trafne określenie typu histologicznego choroby, czyli na rozróżnienie pomiędzy niedrobnokomórkowym rakiem płuca a drobnokomórkowym rakiem płuca, a także jej podtypu, czyli na rozróżnienie pomiędzy gruczolakorakiem a rakiem płaskonabłonkowym (w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca).

Zasada działania

Podobnie jak wszystkie testy MBDAA marki Bioprognos, test OncoLUNG Dx jest dostępny na naszej bezpiecznej platformie chmurowej po uprzednim uzyskaniu prawa dostępu. Jako rozwiązanie chmurowe, test został zaprojektowany tak, by można było korzystać z niego na zasadzie „oprogramowanie jako usługa” (SaaS), co oznacza, że niepotrzebna jest instalacja, serwis ani okresowe aktualizacje wprowadzające poprawki do programu, a całkowity koszt użytkowania jest niski.

Dzięki temu lekarze i technicy laboratoryjni muszą jedynie wypełnić formularz danymi uzyskanymi uprzednio od pacjentów (informacjami dotyczącymi danych osobowych, chorób współistniejących, ogólnej biochemii, poziomu markerów nowotworowych w surowicy, wyników tomografii komputerowej oraz informacjami dotyczącymi trybu życia), a następnie kliknąć przycisk „Wyślij” w celu uzyskania oceny ryzyka wystąpienia raka płuca.

Formularz zamówienia

Aby uprościć proces, lekarze mogą w szybki i łatwy sposób pobrać i wypełnić formularz zamówienia testu OncoLUNG Dx wszystkimi wymaganymi informacjami w celu przeprowadzenia jak najtrafniejszej oceny ryzyka.

lung-cancer-report-sample

Pobierz formularz zamówienia OncoLUNG Dx w formacie PDF.

Sprawozdanie z wyników badań

Po wprowadzeniu danych pacjenta, test OncoLUNG Dx pokazuje wyniki na oddzielnym ekranie, który można przekonwertować do formatu PDF, a następnie pobrać lub przesłać pocztą elektroniczną.

lung-cancer-report-sample

Pobierz sprawozdanie w formacie PDF.

Sprawozdanie składa się z dwóch głównych części: informacji o pacjencie i wyniku. W części pierwszej znajdują się wszystkie uprzednio wprowadzone dane pacjenta w formie historii choroby. Część druga zawiera wyniki, które wskazują czy poziomy markerów nowotworowych pozostają w normie, ryzyko ze wskaźnikiem pokazującym prawdopodobieństwo wystąpienia u pacjenta raka płuca, uwagi, które tworzone są w sposób dynamiczny, aby ułatwić lekarzom i pracownikom służby zdrowia zrozumienie, w jaki sposób można wykryć wyniki fałszywie dodatnie (takie jak poziomy markerów nowotworowych sugerujące obecność raka, ale – przy uwzględnieniu wszystkich innych zmiennych, chorób współistniejących lub nałogu palenia – nieodpowiadające schorzeniom złośliwym) oraz wnioski z zaleceniami przebadania pacjenta ponownie za rok (w przypadku niskiego ryzyka) lub za 4 tygodnie (w przypadku umiarkowanego ryzyka, tj. w przypadkach, w których poziomy markerów nowotworowych znajdują się powyżej normy, ale nie wskazują jednoznacznie na wysokie ryzyko).

Należy pamiętać, że sprawozdanie z wyników badań ukierunkowane jest wyłącznie na pracowników służby zdrowia, a nie pacjentów, ponieważ zostało on zaprojektowane jako „narzędzie pomagające pracownikom służby zdrowia w rozpoznaniu raka płuca”. Sprawozdanie jest również certyfikowane DEKLARACJĄ ZGODNOŚCI CE (Dyrektywa Rady 93/42/EWG dotycząca wyrobów medycznych, klasa I, zasada 12).

Deklaracja zgodności CE

Od 22 listopada 2016 roku (kiedy to na rynek weszła wersja 1.0), test OncoLUNG Dx posiada deklarację zgodności CE, potwierdzającą spełnianie przez niego najwyższych wymogów dotyczących bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony przyrody.

Pobierz deklarację zgodności CE testu OncoLUNG Dx w formacie PDF.

Deklaracja ta poświadcza także, że test OncoLUNG Dx może być sprzedawany bez ograniczeń na całym terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

Istnieją ponadto dwie główne korzyści, które oznakowanie CE gwarantuje przedsiębiorstwom i konsumentom w EOG:

  • Przedsiębiorstwa wiedzą, że produkty posiadające oznakowanie CE mogą być sprzedawane w EOG.
  • Konsumenci na całym terenie EOG mogą cieszyć się takim samym poziomem zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony przyrody.

Inne badania obecne na rynku

Amerykańska firma biotechnologiczna 20/20 GeneSystems opracowała tzw. test PAULA (Protein Assays Utilizing Lung Cancer Analytes), czyli zestaw do oznaczania białek wykorzystujący anality wskazujące na raka płuca. Jest to multikompleksowe badanie immunologiczne krwi, które łączy w sobie analizę antygenów nowotworowych i autoprzeciwciał, celem określenia ryzyka występowania niedrobnokomórkowego raka płuca u osób z grupy wysokiego ryzyka.

Test PAULA bazuje na 4 biomarkerach występujących w surowicy: CA 125, CEA, CYFRA i NY-ESO-1, a jego ogólną efektywność można jeszcze znacznie poprawić. Porównanie krzywych ROC dla testów PAULA i OncoLUNG Dx wygląda następująco:

Ponadto, test OncoLUNG Dx pozwala na rozróżnienie pomiędzy niedrobnokomórkowym rakiem płuca a drobnokomórkowym rakiem płuca lub rakiem neuroendokrynnym (co w przypadku testu PAULA nie jest możliwe) oraz określenie typu i podtypu histologicznego niedrobnokomórkowego raka płuca (gruczolakorak, rak wielkokomórkowy, rak płaskonabłonkowy).

Zastosowanie i przeznaczenie testu OncoLUNG Dx

Test OncoLUNG Dx został opracowany, aby:

  • Pomóc w diagnozowaniu pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (nałogowi palacze po 55. roku życia);
  • Potwierdzić lub wykluczyć złośliwość zmian wykrytych podczas wcześniejszych badań, takich jak tomografia komputerowa, dzięki wyższej czułości i swoistości niż w przypadku diagnostyki obrazowej;
  • Pomóc lekarzom przewidzieć aktywność nowotworu i jego odpowiedź na leczenie, a także określić szanse pacjenta na powrót do zdrowia;
  • Ułatwić podejmowanie decyzji dotyczących leczenia (takich jak zalecenie immunoterapii po operacji i/lub radioterapii), monitorowanie leczenia (lekarze mogą wykorzystać zmiany w obecności lub poziomie jednego lub kilku markerów nowotworowych, żeby ocenić reakcję raka na leczenie) oraz przewidywanie lub monitorowanie nawrotów (zwracanie uwagi na zmiany poziomu markerów nowotworowych może stanowić część planu leczenia uzupełniającego oraz może pomóc wykryć nawrót choroby wcześniej niż w przypadku innych metod).

Publikacje

Publikacje źródłowe

  1. Molina, R., Marrades R. M., Auge J. M., Escudero J. M., Vinolas N., Reguart N., Ramirez J., Filella X., Molins L. and Agusti A. (2016). “Assessment of a Combined Panel of Six Serum Tumor Markers for Lung Cancer.” Am J Respir Crit Care Med 193(4): 427-437. DOI: 10.1164/rccm.201404-0603OC
  2. Molina R., Filella X., Trapé J., Augé J. M., Barco A., Cañizares F., Colomer A., Fernandez A., Gaspar M. J., Martinez-Peinado A., Pérez L., Sánchez M., Escudero J. M. (2013). “Principales causas de falsos positivos en los resultados de marcadores tumorales en suero.” Sociedad Española de Bioquímica Clínica y Patología Molecular. Comisión de Marcadores Biológicos del Cáncer. PDF

Publikacje powiązane

  1. Black, W. C., I. F. Gareen, S. S. Soneji, J. D. Sicks, E. B. Keeler, D. R. Aberle, A. Naeim, T. R. Church, G. A. Silvestri, J. Gorelick, C. Gatsonis and T. National Lung Screening Trial Research (2014). “Cost-effectiveness of CT screening in the National Lung Screening Trial.” N Engl J Med 371(19): 1793-1802. DOI: 10.1056/NEJMoa1312548
  2. Chen, F., X. Y. Wang, X. H. Han, H. Wang and J. Qi (2015). “Diagnostic value of Cyfra21-1, SCC and CEA for differentiation of early-stage NSCLC from benign lung disease.” Int J Clin Exp Med 8(7): 11295-11300. PMCID: 26379938
  3. Doseeva, V., T. Colpitts, G. Gao, J. Woodcock and V. Knezevic (2015). “Performance of a multiplexed dual analyte immunoassay for the early detection of non-small cell lung cancer.” J Transl Med 13Cost-effectiveness of CT screening in the National Lung Screening Trial: 55. PMCID: PMC4335536
  4. Duffy, M. J. (2010). “Clinical Utility of Tumor Markers: What the Guidelines Recommend.” Journal of Laboratory Diagnostics 46(3): 281-291. PDF
  5. Duffy, M. J. and P. McGing (2010). Guidelines for the use of Tumour Markers. PDF
  6. Ferrigno, D., G. Buccheri and C. Giordano (2003). “Neuron-specific enolase is an effective tumour marker in non-small cell lung cancer (NSCLC).” Lung Cancer 41(3): 311-320. PMID: 12928122
  7. Fuentes, R., I. Bover, J. Rifa, V. Moreno, E. Canals, A. Marquez, E. Barreiro, J. Borras, R. Molina and P. Viladiu (2004). “Factors influencing survival in a prospective cohort of patients with non-small cell lung cancer: an updated assessment.” Clin Oncol (R Coll Radiol) 16(8): 583-584. “DOI: 10.1016/j.clon.2004.08.004“
  8. Gaspar, M. J., M. Diez, A. Rodriguez, T. Ratia, A. Martin Duce, M. Galvan, J. Granell and C. Coca (2003). “Clinical value of CEA and CA125 regarding relapse and metastasis in resectable non-small cell lung cancer.” Anticancer Res 23(4): 3427-3432.” PMID: 12926084
  9. Ghosh, I., D. Bhattacharjee, A. K. Das, G. Chakrabarti, A. Dasgupta and S. K. Dey (2013). “Diagnostic Role of Tumour Markers CEA, CA15-3, CA19-9 and CA125 in Lung Cancer.” Indian J Clin Biochem 28(1): 24-29. PMCID: PMC3547445
  10. Grenier, J., J. L. Pujol, F. Guilleux, J. P. Daures, H. Pujol and F. B. Michel (1994). “Cyfra 21-1, a new marker of lung cancer.” Nucl Med Biol 21(3): 471-476. PMID: 9296767
  11. Jett, J. R., L. J. Peek, L. Fredericks, W. Jewell, W. W. Pingleton and J. F. Robertson (2014). “Audit of the autoantibody test, EarlyCDT(R)-lung, in 1600 patients: an evaluation of its performance in routine clinical practice.” Lung Cancer 83(1): 51-55. DOI: 10.1016/j.lungcan.2013.10.008
  12. Korse, C. M., S. Holdenrieder, X. Y. Zhi, X. Zhang, L. Qiu, A. Geistanger, M. R. Lisy, B. Wehnl, D. van den Broek, J. M. Escudero, J. Standop, M. Hu and R. Molina (2015). “Multicenter evaluation of a new progastrin-releasing peptide (ProGRP) immunoassay across Europe and China.” Clin Chim Acta 438: 388-395. DOI: 10.1016/j.cca.2014.09.015
  13. Lam, S., P. Boyle, G. F. Healey, P. Maddison, L. Peek, A. Murray, C. J. Chapman, J. Allen, W. C. Wood, H. F. Sewell and J. F. Robertson (2011). “EarlyCDT-Lung: an immunobiomarker test as an aid to early detection of lung cancer.” Cancer Prev Res (Phila) 4(7): 1126-1134. DOI: 10.1158/1940-6207.CAPR-10-0328
  14. Manos, D., J. M. Seely, J. Taylor, J. Borgaonkar, H. C. Roberts and J. R. Mayo (2014). “The Lung Reporting and Data System (LU-RADS): a proposal for computed tomography screening.” Can Assoc Radiol J 65(2): 121-134. DOI: 10.1016/j.carj.2014.03.004
  15. Masuoka, T., Y. Matueda, H. Ookawa, K. Watanabe and S. Mimoto (1985). “[The measurement of SCC antigen in squamous cell carcinoma of the lung].” Gan No Rinsho 31(8): 914-918. PMID: 4032769
  16. Mayeux, R. (2004). “Biomarkers: potential uses and limitations.” NeuroRx 1(2): 182-188. DOI: 10.1602/neurorx.1.2.182
  17. Medicine, T. A. f. c. B. L. (2013). RECOMMENDATIONS AS A RESULT OF THE ACB NATIONAL AUDIT ON TUMOUR MARKER SERVICE PROVISION. PDF
  18. Molina, R. (2009). “ProGRP: A New Biomarker for Small Cell Lung Cancer.” EUROPEAN JOURNAL OF CLINICAL & MEDICAL ONCOLOGY 1(2): 25-32. DOI: 10.1016/j.clinbiochem.2004.05.007
  19. Molina, R., J. M. Auge, J. Alicarte, X. Filella, N. Vinolas and A. M. Ballesta (2004). “Pro-gastrin-releasing peptide in patients with benign and malignant diseases.” Tumour Biol 25(1-2): 56-61. DOI: 10.1159/000077724
  20. Molina, R., J. M. Auge, X. Bosch, J. M. Escudero, N. Vinolas, R. Marrades, J. Ramirez, E. Carcereny and X. Filella (2009). “Usefulness of serum tumor markers, including progastrin-releasing peptide, in patients with lung cancer: correlation with histology.” Tumour Biol 30(3): 121-129. DOI: 10.1159/000224628
  21. Molina, R., J. M. Auge, J. M. Escudero, R. Marrades, N. Vinolas, E. Carcereny, J. Ramirez and X. Filella (2008). “Mucins CA 125, CA 19.9, CA 15.3 and TAG-72.3 as tumor markers in patients with lung cancer: comparison with CYFRA 21-1, CEA, SCC and NSE.” Tumour Biol 29(6): 371-380. DOI: 10.1159/000181180
  22. Molina, R., J. M. Auge, X. Filella, N. Vinolas, J. Alicarte, J. M. Domingo and A. M. Ballesta (2005). “Pro-gastrin-releasing peptide (proGRP) in patients with benign and malignant diseases: comparison with CEA, SCC, CYFRA 21-1 and NSE in patients with lung cancer.” Anticancer Res 25(3A): 1773-1778. PMID: 16033098
  23. Molina, R., X. Bosch, J. M. Auge, X. Filella, J. M. Escudero, V. Molina, M. Sole and A. Lopez-Soto (2012). “Utility of serum tumor markers as an aid in the differential diagnosis of patients with clinical suspicion of cancer and in patients with cancer of unknown primary site.” Tumour Biol 33(2): 463-474. DOI: 10.1007/s13277-011-0275-1
  24. Molina, R., X. Filella and J. M. Auge (2004). “ProGRP: a new biomarker for small cell lung cancer.” Clin Biochem 37(7): 505-511. DOI: 10.1016/j.clinbiochem.2004.05.007
  25. Molina, R., X. Filella, J. M. Auge, R. Fuentes, I. Bover, J. Rifa, V. Moreno, E. Canals, N. Vinolas, A. Marquez, E. Barreiro, J. Borras and P. Viladiu (2003). “Tumor markers (CEA, CA 125, CYFRA 21-1, SCC and NSE) in patients with non-small cell lung cancer as an aid in histological diagnosis and prognosis. Comparison with the main clinical and pathological prognostic factors.” Tumour Biol 24(4): 209-218. DOI: 74432
  26. Molina, R., S. Holdenrieder, J. M. Auge, A. Schalhorn, R. Hatz and P. Stieber (2010). “Diagnostic relevance of circulating biomarkers in patients with lung cancer.” Cancer Biomark 6(3-4): 163-178. DOI: 10.3233/CBM-2009-0127
  27. Moro, D., D. Villemain, J. P. Vuillez, C. A. Delord and C. Brambilla (1995). “CEA, CYFRA21-1 and SCC in non-small cell lung cancer.” Lung Cancer 13(2): 169-176. PMID: 8581396
  28. Novakovic, S. (2004). “Tumor markers in clinical oncology.” Radiology and Oncology 38(2). PDF
  29. Oh, H. J., H. Y. Park, K. H. Kim, C. K. Park, H. J. Shin, J. H. Lim, Y. S. Kwon, I. J. Oh, Y. I. Kim, S. C. Lim, Y. C. Kim, S. H. Kim and M. G. Shin (2016). “Progastrin-releasing peptide as a diagnostic and therapeutic biomarker of small cell lung cancer.” J Thorac Dis 8(9): 2530-2537. DOI: 10.21037/jtd.2016.08.72
  30. Okamura, K., K. Takayama, M. Izumi, T. Harada, K. Furuyama and Y. Nakanishi (2013). “Diagnostic value of CEA and CYFRA 21-1 tumor markers in primary lung cancer.” Lung Cancer 80(1): 45-49. DOI: 10.1016/j.lungcan.2013.01.002
  31. Pan, Y. W., Z. G. Zhou, M. Wang, J. Q. Dong, K. P. Du, S. Li, Y. L. Liu, P. J. Lv and J. B. Gao (2016). “Combination of IL-6, IL-10, and MCP-1 with traditional serum tumor markers in lung cancer diagnosis and prognosis.” Genet Mol Res 15(4). DOI: 10.4238/gmr15048949
  32. Perez, E. O. and M. I. Aceituno Azaustre (2014). “Utilidad clínica de los marcadores tumorales.” Revista Médica de Jaén(4): 2-12. PDF
  33. Perkins, G. L., E. D. Slater, G. K. Sanders and J. G. Prichard (2003). “Serum Tumor Markers.” American Family Physician 68(6): 1075 – 1082. PDF
  34. Romero-Ventosa, E. Y., S. Blanco-Prieto, A. L. Gonzalez-Pineiro, F. J. Rodriguez-Berrocal, G. Pineiro-Corrales and M. Paez de la Cadena (2015). “Pretreatment levels of the serum biomarkers CEA, CYFRA 21-1, SCC and the soluble EGFR and its ligands EGF, TGF-alpha, HB-EGF in the prediction of outcome in erlotinib treated non-small-cell lung cancer patients.” Springerplus 4: 171. DOI: 10.1186/s40064-015-0891-0
  35. Schneider, J., M. Philipp, H. G. Velcovsky, H. Morr and N. Katz (2003). “Pro-gastrin-releasing peptide (ProGRP), neuron specific enolase (NSE), carcinoembryonic antigen (CEA) and cytokeratin 19-fragments (CYFRA 21-1) in patients with lung cancer in comparison to other lung diseases.” Anticancer Res 23(2A): 885-893. PMID: 12820318
  36. Sharma, S. (2009). “Tumor markers in clinical practice: General principles and guidelines.” Indian J Med Paediatr Oncol 30(1): 1-8. PMCID: PMC2902207
  37. Song, W. A., X. Liu, X. D. Tian, W. Wang, C. Y. Liang, T. Zhang, J. T. Guo, Y. H. Peng and N. K. Zhou (2011). “Utility of squamous cell carcinoma antigen, carcinoembryonic antigen, Cyfra 21-1 and neuron specific enolase in lung cancer diagnosis: a prospective study from China.” Chin Med J (Engl) 124(20): 3244-3248. PMID: 22088515
  38. Stieber, P., R. Hatz, S. Holdenrieder, R. Molina, M. Nap, J. von Pawel, A. Schalhorn, J. Schneider and K. Yamaguchi (2006). Practice Guidelines And Recommendations For Use Of Tumor Markers In The Clinic. National Academy of Clinical Biochemistry Guidelines for the use of tumor markers in Lung Cancer. PDF
  39. Sturgeon, C. (2002). “Practice guidelines for tumor marker use in the clinic.” Clin Chem 48(8): 1151-1159. PMID: 12142367
  40. Sturgeon, C. M., E. P. Diamandis, B. R. Hoffman, D. W. Chan, S. L. Ch’ng, E. Hammond, D. F. Hayes, L. A. Liotta, E. F. Petricoin, M. Schmitt, O. J. Semmes, G. Söletormos and E. van der Merwe (2009). National Academy of Clinical Biochemistry Laboratory Medicine Practice Guidelines for use of tumor markers in clinical practice: quality requirements. DOI: 10.1373/clinchem.2007.094144
  41. Sturgeon, C. M., M. J. Duffy, B. R. Hoffman, R. Lamerz, H. A. Fritsche, K. Gaarenstroom, J. M. G. Bonfrer, T. Ecke, H. B. Grossman, P. Hayes, R.-T. Hoffmann, S. P. Lerner, F. Lohe, J. Louhimo, I. Sawczuk, K. Taketa and E. P. Diamandis (2010). USE OF TUMOR MARKERS IN LIVER, BLADDER, CERVICAL, AND GASTRIC CANCERS, The National Academy of Clinical Biochemistry. PDF
  42. Trape, J., G. Gurt, J. Franquesa, J. Montesinos, A. Arnau, M. Sala, F. Sant, E. Casado, J. M. Ordeig, C. Bergos, F. Vida, P. Sort, A. Isava, M. Gonzalez and R. Molina (2015). “Diagnostic Accuracy of Tumor Markers CYFRA21-1 and CA125 in the Differential Diagnosis of Ascites.” Anticancer Res 35(10): 5655-5660. PMID: 26408739
  43. Trape, J., R. Molina, F. Sant, J. Montesinos, A. Arnau, J. Franquesa, R. Blavia, E. Martin, E. Marquilles, D. Perich, C. Perez, J. M. Roca, M. Domenech, J. Lopez and J. M. Badal (2012). “Diagnostic accuracy of tumour markers in serous effusions: a validation study.” Tumour Biol 33(5): 1661-1668. DOI: 10.1007/s13277-012-0422-3
  44. Trapé Pujol, J. and R. Molina Porto (2006). “Aspectos generales de los marcadores tumorales.” JANO 1620: 45-48. PDF
  45. Vinolas, N., R. Molina, M. C. Galan, F. Casas, M. A. Callejas, X. Filella, J. J. Grau, A. M. Ballesta and J. Estape (1998). “Tumor markers in response monitoring and prognosis of non-small cell lung cancer: preliminary report.” Anticancer Res 18(1B): 631-634. PMID: 9584045
  46. Yang, D. W., Y. Zhang, Q. Y. Hong, J. Hu, C. Li, B. S. Pan, Q. Wang, F. H. Ding, J. X. Ou, F. L. Liu, D. Zhang, J. B. Zhou, Y. L. Song and C. X. Bai (2015). “Role of a serum-based biomarker panel in the early diagnosis of lung cancer for a cohort of high-risk patients.” Cancer 121 Suppl 17: 3113-3121. DOI: 10.1002/cncr.29551
  47. Yang-Chun, F., F. Min, Z. Di and H. Yan-Chun (2016). “Retrospective Study to Determine Diagnostic Utility of 6 Commonly Used Lung Cancer Biomarkers Among Han and Uygur Population in Xinjiang Uygur Autonomous Region of People’s Republic of China.” Medicine (Baltimore) 95(18): e3568. DOI: 10.1097/MD.0000000000003568

 

<<< Powrót