OncoBREAST Dx – test służący do diagnostyki raka piersi

Informacje ogólne

Test OncoBREAST Dx to rozwiązanie innowacyjne, nieinwazyjne, precyzyjne i opłacalne, którego skuteczność została już potwierdzona zarówno w rozpoznawaniu raka piersi, jak i w diagnostyce potwierdzającej. Stanowi on dodatkową pomoc przy niejednoznacznych wynikach diagnostyki obrazowej, co pozwala zmniejszyć liczbę niepotrzebnych biopsji, którym muszą poddawać się pacjenci. Jego potencjalne zastosowania obejmują również badania przesiewowe, ocenę rokowań i monitorowanie nawrotów choroby.

Test OncoBREAST Dx opiera się na obliczaniu wyniku składającego się z kilku biomarkerów pacjenta (głównie markerów nowotworowych, ale również innych danych klinicznych).

 

 

Click here to download the brochure in PDF format.

 

Markery nowotworowe

Markery nowotworowe to substancje uwalniane przez komórki nowotworowe, które pojawiają się w krwiobiegu i innych płynach ustrojowych, a które wykorzystuje się w rozpoznawaniu choroby, ustalaniu rokowania i monitorowaniu leczenia.

Markery nowotworowe w większości nie są specyficzne dla określonego typu nowotworu złośliwego, a różnice pomiędzy zmianami łagodnymi i złośliwymi mają charakter ilościowy (na przykład pacjenci z nowotworami nabłonkowymi mają zazwyczaj znacznie wyższe poziomy tych markerów niż pacjenci, u których nie występują nowotwory złośliwe).

Obecnie znanych jest ponad 20 substancji uważanych powszechnie za markery nowotworowe. Należą do nich: PSA – związany z rakiem gruczołu krokowego, CA 15.3 – związany z rakiem piersi, CA 125 i HE4 – związane z rakiem jajnika, CEA i CA 19.9 – związane z różnymi rodzajami złośliwych nowotworów przewodu pokarmowego (rakiem jelita grubego, żołądka i trzustki) oraz NSE i ProGRP – związane z rakiem płuca.

Niemniej jednak, istnieją różnorodne czynniki, które mogą wpłynąć na wiarygodność badania markerów nowotworowych, zwiększając ich stężenie przy braku występowania nowotworów złośliwych. Główną przyczyną w tym przypadku są choroby łagodne, a także kwestie natury technicznej i inne czynniki.

W związku z tym, Komisja ds. Biomarkerów Nowotworowych przy Hiszpańskim Towarzystwie Biochemii Klinicznej i Patologii Molekularnej ustanowiła kryteria barcelońskie, czyli 4 kryteria pomagające trafnie rozróżnić i ocenić wyniki badań markerów nowotworowych, a także ograniczyć występowanie wyników fałszywie dodatnich. Kryteria te obejmują:

  1. Poziomy markerów nowotworowych w surowicy.
  2. Wykluczenie łagodnych patologii poprzez eliminację głównego źródła wyników fałszywie dodatnich
  3. Badania kontrolne w przypadku umiarkowanych poziomów markerów nowotworowych (sytuacja niejasna/nierozstrzygnięta).
  4. Kwestie natury technicznej.

Pomiary statystyczne w testach diagnostycznych

Rutynowe korzystanie z markerów nowotworowych niestety wiąże się także z innymi problemami, takimi jak niska czułość we wczesnym stadium zaawansowania choroby czy brak markerów specyficznych dla danego nowotworu złośliwego. Lepsze rezultaty można uzyskać łącząc co najmniej dwa markery nowotworowe, szczególnie w bardziej zaawansowanych stadiach choroby.

W tym zakresie, kombinacja kilku markerów nowotworowych – a także uwzględnienie w obliczeniach informacji o przebiegu choroby pacjenta – przy zastosowaniu złożonych algorytmów z wieloma zmiennymi zapewnia większą czułość i swoistość badania. To właśnie dlatego opracowaną przez nas metodę określiliśmy mianem algorytmu MBDAA (ang. Multi-Biomarker Disease Activity Algorithm), czyli algorytmu określającego aktywność choroby na podstawie szeregu biomarkerów.

Czułość badania diagnostycznego oznacza procent poprawnie zidentyfikowanych wyników prawdziwie dodatnich, a swoistość oznacza procent prawidłowo sklasyfikowanych wyników prawdziwie ujemnych. Obie zmienne są ściśle ze sobą powiązane i dają wyobrażenie o precyzyjności testu.

Czułość testu, który poprawnie określa wszystkie wyniki prawdziwie dodatnie jako dodatnie, ale daje wiele wyników fałszywie ujemnych, będzie wynosiła 100%, jednak jego swoistość będzie niska. Czułość mierzy na przykład liczbę guzów złośliwych poprawnie określonych jako złośliwe, podczas gdy swoistość mierzy liczbę guzów łagodnych poprawnie określonych jako łagodne. Wysoka czułość oznacza zatem mniejszą liczbę nowotworów złośliwych uznanych za łagodne, a wysoka swoistość – mniejszą liczbę guzów łagodnych uznanych za złośliwe.

Ponadto, wartość predykcyjna dodatnia (PPV) to liczba wyników prawdziwie dodatnich poprawnie określonych wśród wszystkich wyników dodatnich. Wartość PPV testu z wieloma wynikami fałszywie dodatnimi będzie niska. Natomiast wartość predykcyjna ujemna (NPV) to liczba wyników prawdziwie ujemnych poprawnie określonych wśród wszystkich wyników ujemnych. Wysoka wartość NPV badania oznacza, że bardzo mała liczba wyników prawdziwie dodatnich została niepoprawnie zidentyfikowana jako wyniki ujemne.

Wszystkie te różne wartości można przedstawić razem na wykresie zwanym krzywą charakterystyki roboczej odbiorcy (ang. Receiving Operator Curve, ROC). Im lepsze wyniki, tym krzywa znajduje się bliżej lewego górnego rogu wykresu (punktu, w którym czułość i swoistość osiągają 100%).

Krzywe charakterystyki roboczej odbiorcy (ROC)

Krzywa ROC testu OncoBREAST Dx, bazującego na połączonych wynikach badań markerów nowotworowych CA 15.3, CEA, EGFR, NSE, NGAL i 8-OHdG, a także informacjach o chorobach współistniejących i innych danych uzyskanych od przebadanych pacjentów, a następnie sprecyzowanego dodatkowymi badaniami, ukazuje bardzo interesujące możliwości diagnostyczne: czułość wynoszącą 91,7% i swoistość wynoszącą 93,6%.

ROC-Curve-MBDAA-BREAST-EN

Zasada działania

Podobnie jak wszystkie testy MBDAA marki Bioprognos, test OncoBREAST Dx jest dostępny na naszej bezpiecznej platformie chmurowej po uprzednim uzyskaniu prawa dostępu. Jako rozwiązanie chmurowe, test został zaprojektowany tak, by można było korzystać z niego na zasadzie „oprogramowanie jako usługa” (SaaS), co oznacza, że niepotrzebna jest instalacja, serwis ani okresowe aktualizacje wprowadzające poprawki do programu, a całkowity koszt użytkowania jest niski.

Dzięki temu lekarze i technicy laboratoryjni muszą jedynie wypełnić formularz danymi uzyskanymi uprzednio od pacjentów (informacjami dotyczącymi danych osobowych, chorób współistniejących, ogólnej biochemii, wyników mammografii oraz informacjami dotyczącymi trybu życia), a następnie kliknąć przycisk „Wyślij” w celu uzyskania oceny ryzyka wystąpienia raka piersi.

Formularz zamówienia

Aby uprościć proces, lekarze mogą w szybki i łatwy sposób pobrać i wypełnić formularz zamówienia testu OncoBREAST Dx wszystkimi wymaganymi informacjami w celu przeprowadzenia jak najtrafniejszej oceny ryzyka.

breast-cancer-report-sample

Pobierz formularz zamówienia testu OncoBREAST Dx w formacie PDF.

Sprawozdanie z wyników badań

Po wprowadzeniu danych pacjenta, test OncoBREAST Dx pokazuje wyniki na oddzielnym ekranie, który można przekonwertować do formatu PDF, a następnie pobrać lub przesłać pocztą elektroniczną.

breast-cancer-report-sample

Pobierz sprawozdanie w formacie PDF.

Sprawozdanie składa się z dwóch głównych części: informacji o pacjencie i wyniku. W części pierwszej znajdują się wszystkie uprzednio wprowadzone dane pacjenta w formie historii choroby. Druga część obejmuje wyniki, które wskazują czy poziomy markerów nowotworowych pozostają w normie, ryzyko ze wskaźnikiem pokazującym prawdopodobieństwo wystąpienia u pacjenta raka piersi, uwagi, które tworzone są w sposób dynamiczny, aby ułatwić lekarzom i pracownikom służby zdrowia zrozumienie, w jaki sposób można wykryć wyniki fałszywie dodatnie (takie jak poziomy markerów nowotworowych sugerujące obecność raka, ale – przy uwzględnieniu wszystkich innych zmiennych, chorób współistniejących lub nałogu palenia – nieodpowiadające schorzeniom złośliwym) oraz wnioski z zaleceniami przebadania pacjenta ponownie za rok (w przypadku niskiego ryzyka) lub za 4 tygodnie (w przypadku umiarkowanego ryzyka, tj. w przypadkach, w których poziomy markerów nowotworowych znajdują się powyżej normy, ale nie wskazują jednoznacznie na wysokie ryzyko).

Należy pamiętać, że sprawozdanie z wyników badań ukierunkowane jest wyłącznie na pracowników służby zdrowia, a nie pacjentów, ponieważ zostało on zaprojektowane jako „narzędzie pomagające pracownikom służby zdrowia w rozpoznaniu raka piersi”. Sprawozdanie jest również certyfikowane DEKLARACJĄ ZGODNOŚCI CE (Dyrektywa Rady 93/42/EWG dotycząca wyrobów medycznych, klasa I, zasada 12).

Deklaracja zgodności CE

Test OncoBREAST Dx posiada deklarację zgodności CE, potwierdzającą spełnianie przez niego najwyższych wymogów dotyczących bezpieczeństwa, zdrowia i ochrony przyrody.

Pobierz DEKLARACJĘ ZGODNOŚCI CE testu OncoBREAST Dx w formacie PDF.

Deklaracja ta poświadcza także, że test OncoBREAST Dx może być sprzedawany bez ograniczeń na całym terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG).

Istnieją ponadto dwie główne korzyści, które oznakowanie CE gwarantuje przedsiębiorstwom i konsumentom w EOG:

  • Przedsiębiorstwa wiedzą, że produkty posiadające oznakowanie CE mogą być sprzedawane w EOG.
  • Konsumenci na całym terenie EOG mogą cieszyć się takim samym poziomem zdrowia, bezpieczeństwa i ochrony przyrody.

Zastosowanie i przeznaczenie testu OncoBREAST Dx

Test OncoBREAST Dx został opracowany, aby:

  • Wspomagać proces diagnozowania pacjentów z grupy wysokiego ryzyka (kobiet powyżej 40. roku życia z przypadkami raka piersi w rodzinie – u takich kobiet ryzyko rośnie dwukrotnie, jeżeli chorobą dotknięty był jeden krewny pierwszego stopnia oraz pięciokrotnie, jeżeli chorobą dotkniętych było dwoje krewnych pierwszego stopnia; kobiet, u których występuje mutacja genu BRCA1 lub BRCA2, a także mutacja genu CHEK2).
  • Zapewnić dalszą diagnostykę kobietom, u których stwierdzono podejrzany guzek w piersi.
  • Potwierdzić lub wykluczyć złośliwość zmian wykrytych podczas wcześniejszych badań, takich jak mammografia lub tomografia komputerowa (TK), dzięki wyższej czułości i swoistości niż w przypadku diagnostyki obrazowej; test stanowi metodę uzupełniającą dla pacjentów z poziomem 3 lub 4A według systemu BI-RADS (pacjentów z podejrzeniem raka piersi wynikającym z badań obrazowych, u których należy wykonać biopsję, aby potwierdzić istnienie nowotworu złośliwego).
  • Pomóc lekarzom przewidzieć aktywność nowotworu złośliwego i jego odpowiedź na leczenie, a także określić szanse pacjenta na powrót do zdrowia.
  • Ułatwić podejmowanie decyzji dotyczących leczenia (takich jak zalecenie immunoterapii po operacji i/lub radioterapii), monitorowanie leczenia (lekarze mogą wykorzystać zmiany w obecności lub poziomie jednego lub kilku markerów nowotworowych, żeby ocenić reakcję raka na leczenie) oraz przewidywanie lub monitorowanie nawrotów (zwracanie uwagi na zmiany poziomu markerów nowotworowych może stanowić część planu leczenia uzupełniającego oraz może pomóc wykryć nawrót choroby wcześniej niż w przypadku innych metod).

Publikacje

Publikacje źródłowe

  1. Bayo J., Castaño M. A., Rivera F. and Navarro F. (2017). “Analysis of blood markers for early breast cancer diagnosis”. Clin Transl Oncol. Springer. DOI: 10.1007/s12094-017-1731-1
  2. Molina R., Filella X., Trapé J., Augé J. M., Barco A., Cañizares F., Colomer A., Fernandez A., Gaspar M. J., Martinez-Peinado A., Pérez L., Sánchez M., Escudero J. M. (2013). “Principales causas de falsos positivos en los resultados de marcadores tumorales en suero”. Sociedad Española de Bioquímica Clínica y Patología Molecular. Comisión de Marcadores Biológicos del Cáncer. PDF

Publikacje powiązane

  1. Asgeirsson K. S., Agrawal A., Allen C., Hitch A., Ellis I. O., Chapman C., Cheung K. L. and Robertson J. F. “Serum epidermal growth factor receptor and HER2 expression in primary and metastatic breast cancer patients”. Breast Cancer Res. 2007;9(6):R75. DOI: 10.1186/bcr1788
  2. Duffy M.J., Harbeck N., Nap M., Molina R., Nicolini A., Senkus E. and Cardoso F. “Clinical use of biomarkers in breast cancer – Updated Guidelines from the European Group on Tumor Markers (EGTM)”. M.J. Duffy et al. / European Journal of Cancer 75 (2017) 284e298 DOI: 10.1016/j.ejca.2017.01.017
  3. Kees A. Yedema K. A., Kenemans P., Wobbes T., Van Kamp G. J., De Bruijns H. W., Thomas C. M., Massuger L. F., Schijf C. P., Bon G. G., Vermorken J. B., Voorhorst F. and Hilgers J. (1991). “Carcinoma-Associated Mucin Serum Markers CA M26 and CA M29: Efficacy in Detecting and Monitoring Patients with Cancer of fhe Breast, Colon, Ovary, Endometrium and Cervix”. Int. J . Cancer: 47, 170-179 (1991). Wiley-Liss, Inc. PMID: 1988362
  4. Ławicki S., Głażewska E. K., Sobolewska M., Będkowska G. E. and Szmitkowski M. (2016). “Plasma Levels and Diagnostic Utility of Macrophage Colony-Stimulating Factor, Matrix Metalloproteinase-9, and Tissue Inhibitor of Metalloproteinases-1 as New Biomarkers of Breast Cancer”. Ann Lab Med. 2016 May;36(3):223229. English. The Korean Society for Laboratory Medicine. DOI: 10.3343/alm.2016.36.3.223
  5. Ławicki S., Zajkowska M., Głażewska E. K., Szmitkowski M. (2016). “Plasma levels and diagnostic utility of VEGF, MMP-9, and TIMP-1 in the diagnosis of patients with breast cancer”. OncoTargets and Therapy. Dovepress. DOI: 10.2147/OTT.S99959
  6. Lazarus E., Mainiero M. B., Schepps B., Koelliker S. L. and Livingston L. S. (2006). “BI-RADS Lexicon for US and Mammography: Interobserver Variability and Positive Predictive Value”. Radiology. 2006 May; 239(2):385-91. Epub 2006 Mar 28. DOI: 10.1148/radiol.2392042127
  7. Martensson J, Bell M, Xu S, Bottai M, Ravn B, Venge P, et al. “Association of plasma neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) with sepsis and acute kidney dysfunction”. Biomarkers. 2013;18:349–56. DOI: 10.3109/1354750X.2013.787460
  8. Martoni A.,Zamagni C., Bellanova B., Zanichelli L., (1995). “CEA, MCA, CA 15.3 and CA 549 and their combinations in Expressing and Monitoring Metastatic Breast Cancer: a Prospective Comparative Study”. European Journal of Cancer Vol. 31A, No. 10 pp. 1615-1621, 1995. Elsevier Science Ltd. PMID: 7488411
  9. Mendoza H., Cisneros L., Martin-Ramos J. and Arango J. (2009). “BI-RADS 3. ¿Realmente son hallazgos benignos? Variabilidad interobservador”. Anales de Radiología México 2009;2:173-176. Artículos originales. PDF
  10. Molina R., Augé J. M., Escudero J. M., Filella X., Zanon G., Pahisa J., Farrus B., Muñoz M., Velasco M. (2010). “Evaluation of tumor markers (HER-2/neu oncoprotein, CEA, and CA 15.3) in patients with locoregional breast cancer: prognostic value”. Tumor Biol. (2010) 31:171–180. DOI 10.1007/s13277-010-0025-9. DOI: 10.1007/s13277-010-0025-9
  11. Molina R., Augé J. M., Farrus B., Zanon G., Pahisa J., Muñoz M., Torné A., Filella X., Escudero J. M., Fernández P., Velasco M. (2010). “Prospective Evaluation of Carcinoembryonic Antigen (CEA) and Carbohydrate Antigen 15.3 (CA 15.3) in Patients with Primary Locoregional Breast Cancer”. Clinical Chemistry 56:7, 1148–1157 (2010), Cancer Diagnostics. DOI: 10.1373/clinchem.2009.135566
  12. Molina R., Barak V., van Dalen A., Duffy M. J., Einarsson R., Gion M., Goike H., Lamerz R., Nap M., Sölétormos G. and Stieber P. “Tumor Markers in Breast Cancer – European Group on Tumor Markers (EGTM)”. Tumor Biol 2005 ;26:281–293 DOI: 10.1159/000089260
  13. Pande D, Negi R, Karki K, Khanna S, Khanna RS, Khanna HD. “Oxidative damage markers as possible discriminatory biomarkers in breast carcinoma”. Transl Res. 2012;160:411–8. DOI: 10.1089/jwh.2016.5973
  14. Sedgwick E. L., Ebuoma L., Hamame A., Phalak K., Ruiz-Flores L., Ortiz-Perez T. and Sepulveda K. A. (2015). “BI-RADS update for breast cancer caregivers”. Breast Cancer Res Treat (2015) 150:243–254. 3. DOI 10.1007/s10549-015-3332-4
  15. Tas F, Bilgin E, Karabulut S, Duranyildiz D. “Clinical significance of serum epidermal growth factor receptor (EGFR) levels in patients with breast cancer”. Cytokine. 2015;71:66–70. DOI: 10.1016/j.cyto.2014.09.001
  16. Valavanidis A, Vlachogianni T, Fiotakis C. “8-hydroxy-2-deoxyguanosine(8-OHdG): a critical biomarker of oxidative stress and carcinogenesis”. J Environ Sci Health C Environ Carcinog Ecotoxicol Rev. 2009;27:120–39. DOI: 10.1080/10590500902885684
  17. Wenners AS, Mehta K, Loibl S, Park H, Mueller B, Arnold N, et al. “Neutrophil gelatinase associated lipocalin (NGAL) predicts response to neoadjuvant chemotherapy and clinical outcome in primary human breast cancer”. PLoS One. 2012;7:e45826. DOI: 10.1371/journal.pone.0045826

 

<<< Powrót